Wat een dag ; ( .... :)

Dag allemaal,
Het is al enkele dagen geleden dat ik hier iets heb gepost. Dat kwam omdat ik ook niet veel te vertellen had. Ik lag voor twee dagen in bed met griep. Vandaag is dat enkel nog een zware verkoudheid. Het hoesten is er wel te veel aan maar dat zal hopelijk wel snel beter gaan.
Twee dagen in bed, dat betekent dat ik twee dagen geen lessen heb gevolgd. Het resultaat is dat ik heel wat opdrachten mislopen ben en het is moeilijk om deze dan ook te maken.

Eergisteren kreeg ik ook een mailtje in mijn postvak IN. Daar zat een persoonlijk contract in van mijn landlady waarin stond dat ik de ramen moest zemen, de vloer kuisen, de vaatwas leegmaken,... Kortom twee bladzijden met taken en afspraken die ik zou moeten volgen. Ik wou dit de volgende morgen laten lezen aan medestudenten. Toen ik mijn mail opende op school zat er nog eens een andere mail bij. Nog een blaadje met andere extra taken. De medestudenten vertelden me dat ik best contact op nam met iemand van het secetariaat. Dat deed ik dan ook. Rebbeca kon haar ogen niet geloven. Ze vertelde me dat ik daar weg moest.

Vandaag had ik geen les maar ik ging toch naar school omdat ik meer uitleg kreeg. Ik zat in de cafetaria toen Rebbeca bij me kwam en zei dat ik binnen de vijf minuten moest klaar staan. We gingen mijn spullen ophalen uit het huis waar ik verbleef. Met bevende handen stapte ik uit Rebecca haar auto. Ik stak de sleutel in het sleutelgat en rende naar boven. De landlady was thuis. Maar net toen ik mijn kamerdeur sloot vertrok ze. Binnen de zeven minuten heb ik al mijn kleren bij elkaar geraapt en ben er vertrokken. Al mijn eten dat ik gekocht had, staat nog bij haar. Net als een T-Shirt en twee paar sokken maar die mag ze houden.
Uiteindelijk terug op de unief was ik opgelucht. Maar toen kwam Rebecca met slecht nieuws. Ik moet de maand maart aan de landlady nog betalen. Dat betekent dat ik volgende maand een budget nodig zal hebben van 835 euro enkel voor de huur van mijn kamer. Dat is heel veel !

In de namiddag kwam Rebbeca terug bij mij. Ze vertelde me dat de landlady gecontacteerd was en dat ze furieus is geworden. Ze was in alle staten en gooide na een korte babbel de telefoon neer. Ik hoop dat ik mijn waarborg van nog eens 375 euro terug krijg. Anders wordt dit een heel duur verblijf. 
Een ding is zeker. De universiteiten zullen nooit meer beroep doen op deze dame.

Op dit ogenblik ben ik dus DAKLOOS. Gelukkig kan ik bij heel wat mensen terrecht. Bij Dorien en Caroline verblijf ik dit weekend. Volgende week verblijf ik waarschijnlijk bij Florian and Michiel. Ook bij de Spaanse en Portugeese meisjes kan ik terrecht. Op Eén maart heb ik normaal mijn kamer. Ik zal dus HEEL blij zijn op twee maart wanneer ik een klein deeltje van de familie weer zie ! Een dikke knuffel heb ik toch wel verdiend na al deze dagen.

Michiel vertelde me daarstraks als er één iemand is die hier echt nog geen geluk heeft gehad, dat ik dat wel was. Hopelijk komt dat geluk nu stilletjes aan mijn kant uit. Want ik zei de eerste dag al die gebeurtenissen maken je hard. Natuurlijk als het zo verder gaat ben ik straks een steen en dat is nu ook weer niet de bedoeling.

Ik hoop en dat zal wss wel, dat ik morgen hier nog een keer iets leuks kan posten. Maar zoals Rebbeca daarstaks zei, nu klinkt dat allemaal erg, en is dat niet leuk, binnen een paar maand zal je hier heel hard moeten om lachen. Wel, ik denk dat ze gelijk heeft want ik moet er nu al stilletjes mee lachen

Greetz en tot morgen,
KeNnEtH