We zijn terug een dagje verder en dat betekende dus dat ik naar een nieuw kot moest verhuizen. Een kot waar alleen ik naar toe ging. Deze morgen zijn we dan maar naar Herlev vertrokken. Ik zeg inderdaad we want Florian en Michiel zijn zo super cool geweest van mij niet alleen te laten gaan maar met me mij te gaan. Dank je wel daarvoor he gasten!!! Goed, we waren nog geen vijf minuten vertrokken of het handvat van mijn koffer begaf het. Brutte pech. Ik denk dat Michiel er een foto van heeft genomen. Ik niet want ik stond bijna op ontploffen als ik dat niet ben.
Een aantal uur later na treinen, een bus en hele dure telefoontjes naar mijn landladdy te hebben gedaan, zagen we haar plots komen afgefietst. We wandelde met ons drieën naar het kleine huisje van mijn landlady Pia. Mijn eerste indruk was positief. Het huisje heeft heel wat karakter dus dat valt wel mee. Maar nu ik de badkamer ondertussen gezien heb vind ik toch dat een klein beetje meer luxe zoals een douche wel mocht. Dat is jammer. Maar laten we hopen dat ik warm water heb en dan vergeten we dat wel allemaal.
Nadat we een warme kop koffie hadden gedronken en Michiel een tas thee gingen we op onderzoek naar onze universiteit. Maar na lang zoeken hebben we de moed opgegeven en begon het aventuur voor mij pas echt. Florian en Michiel moesten op de bus blijven zitten richting hun kot ik op zoek naar de volgende bus om naar het mijne te gaan. Dat laatste dat verliep UITERAARD niet van een leie dakje. Ik heb er maar liefst drie uur en een kwart over gedaan in plaats van de geplande dertig minuten. Zo verloren gelopen dat ik maar een kantoor ben binnengestapt en mezelf heb voorgesteld als student uit België dat helemaal verloren gelopen was. De dame was wel heel vriendelijk. Ze heeft voor mij meteen een kaartje uitgeprint waarmee ik het huisje gevonden heb.
Dus inderdaad zoals ik het ook al op facebook heb gezegd vandaag het was een bad day ! ! ! Maar ik ben nog gezond en levendig dus ik relativeer. trouwens ik heb mijn vriendjes wel mee hoor
kijk zelf maar....
Vandaag heb ik ook een belangrijke les geleerd. Namelijk dat ik best wel mag zeggen dat ik verwend ben en dat ik alles krijg wat mijn hartje maar wil. Ik zit hier in een achtergestelde wijk denk ik of zo lijkt het toch. De huisje zijn heel klein, de badkamer nog keuken kent enige luxe,...
daarom wil ik ook langs deze weg een dikke danku zeggen aan mijn mama en papa!
Ik ben heel fier om te zeggen dat jullie mijn ouders zijn !
spreek jullie snel
x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten